Με το Ελληνικό Κοινοβούλιο να επικυρώνει την προμήθεια των γαλλικών μαχητικών αεροσκαφών Rafale και των όπλων τους, ξεκινά επίσημα το πρόγραμμα προμήθειας με έναν αρχικό αριθμό πιλότων και τεχνικών να αποστέλλονται σύντομα στη Γαλλία για εκπαίδευση πάνω στα αεροσκάφη, με τα πρώτα 6 να καταφθάνουν προς το τέλος του καλοκαιριού-Σεπτέμβριο στην αεροπορική βάση της Τανάγρας. Με την έλευση των πρώτων αεροσκαφών θα αρχίσει συγκεκριμένη διαδικασία , προκειμένου να γίνει επιχειρησιακή η μοίρα των Rafale, τα οποία πλέον θα κυκλοφορούν στους ουρανούς του Αιγαίου με τα όπλα τους.

 

Οι Τούρκοι βρίσκονται ξαφνικά στην ανάγκη να απαντήσουν σε αυτή την προμήθεια αναζητώντας, αν όχι ένα αεροσκάφος 4ης γενιάς με το οποίο θα καλύψουν το τεχνολογικό κενό, τουλάχιστον κάποιες τακτικές αντιμετώπισης των Rafale από τον κορμό των F-16 τους. Βασικό πρόβλημα γίνεται η έλευση του METEOR, ο οποίος δίνει σαφές πλεονέκτημα σε BVR εμπλοκές (Beyond Visual Range)λόγω της μεγάλης εμβέλειάς του ( ~105 χλμ.) και της μεγάλης Ζώνης Μη Αποφυγής. Ειδικά αυτή η ζώνη καθιστά τον πύραυλο ιδιαίτερα φονικό. Ο συνδυασμός του METEOR και του συστήματος SPECTRA της Thales που φέρουν τα Rafale, καθιστούν την εξίσωση για την Τουρκική Αεροπορία αρκετά δύσκολη, ενώ τα Rafale θα έχουν και τη δυνατότητα να φέρουν άνω του ενός ΑΜ-39 Exocet από ότι τα Mirage 2000 δημιουργώντας επιπλέον προβλήματα και στον τουρκικό στόλο.

Με γνώμονα τα παραπάνω, οι Τούρκοι θα αναζητήσουν αρχικά να μάθουν πλήρως το μαχητικό αεροσκάφος από τρίτη πηγή, την οποία διαθέτουν ήδη και δεν είναι άλλη από το Κατάρ το οποίο είναι πολιτικός, στρατιωτικός και οικονομικός σύμμαχος της Τουρκίας, στηρίζοντάς την με πακτωλό χρημάτων σε αυτή τη δύσκολη συγκυρία. Το Κατάρ έχει στην ενεργή δύναμη του μαχητικά Rafale καθώς είχε προχωρήσει σε παραγγελία ύψους κοντά στα 7 δις δολάρια με τη Γαλλία και φημολογείται ότι έχει λάβει και τους πυραύλους METEOR στο οπλοστάσιό της.

Αναμένονται από εδώ και στο εξής πολλές συνεκπαιδεύσεις της Τουρκικής Αεροπορίας με την Καταριανή Αεροπορία, έτσι ώστε οι Τούρκοι να αποκτήσουν κάποιες τακτικές αντιμετώπισής τους, αν και το Αιγαίο είναι μία πολύ διαφορετική κατάσταση, αφού οι Έλληνες πιλότοι δεν είναι Καταριανοί και το πεδίο των εμπλοκών πολύ διαφορετικό. Ωστόσο, οι Τούρκοι δεν έχουν άλλη επιλογή, καθώς, ούτως ή άλλως το Κατάρ δεν πρόκειται να αρνηθεί πληροφόρηση και συνεκπαιδεύσεις, εκτός αν υπάρξει γαλλική εμπλοκή σε αυτή την κατεύθυνση.

Σε μια άλλη ανάγνωση, οι Τούρκοι δεν φαίνεται να βιάζονται να αποκτήσουν κάποιο μαχητικό αεροσκάφος 4ης ή παραπάνω γενιάς για δύο λόγους:

Ο πρώτος είναι ότι παρά το ότι τα Rafale δεν έχουν αντίπαλο, είναι λίγα σε αριθμό ακόμα και οι METEOR δεν είναι άπειροι, ενώ μία συμπλοκή στους ουρανούς εξαρτάται και από άλλους παράγοντες.

Ακόμα ένας λόγος είναι το ότι οι Τούρκοι ποντάρουν πολύ στο ότι η Ελλάδα δεν πρόκειται να τους επιτεθεί, καθώς, σύμφωνα με το τουρκικό σκεπτικό, μία σύρραξη θα λάβει χώρα, μόνο αν την προκαλέσει η Άγκυρα, οπότε δεν υπάρχει για τους δικούς τους επιτελείς ένας τέτοιος κίνδυνος.

Παρόλα αυτά, η πιθανότητα να αυξηθούν τα ελληνικά Rafale είναι υπαρκτή αφού, μετά τις διευκρινίσεις που έδωσε ο ΥΠΕΘΑ κ. Παναγιωτόπουλος για τον αριθμό των 40 μαχητικών, τα οποία προβλέπει η νέα δομή δυνάμεων μέχρι το 2025 ( άγνωστο αν θα πραγματοποιηθεί, ευχόμαστε πως θα υλοποιηθεί), είναι πιθανό τα 22 επιπλέον μαχητικά να είναι Rafale και έτσι να συγκροτηθούν δύο μοίρες. Η πιθανότητα αυτή θορυβεί τους Τούρκους αφού περισσότεροι αριθμοί σημαίνουν και περισσότερα όπλα στον αέρα με τα 40 μαχητικά του τύπου πλέον να αποτελούν τεράστια απειλή για την Τουρκική Αεροπορία.

Πιθανότατα, οι Τούρκοι να προσπαθήσουν να προμηθευτούν κάποιο μαχητικό ( το F-35 έχει τελειώσει για τους Τούρκους ) με τα Eurofighter να είναι ένα εκ των υποψήφιων μαχητικών αεροσκαφών. Οι Τούρκοι έχουν συνεργασία με τη Βρετανική πλευρά αλλά και με τη γερμανική, λιγότερο δε αλλά υπαρκτή, με την ιταλική και ισπανική πλευρά. Θα ήταν πιθανό να μπορούσαν να προχωρήσουν σε αγορά Eurofighter της τελευταίας Tranche, μαχητικού με σαφή πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.

Μέχρι στιγμής, όμως, αυτό που επικρατεί ως ιδέα είναι ότι η Τουρκία δε θα κινηθεί για νέο μαχητικό αεροσκάφος μέχρι και το 2022 όταν και θα κλείσει η παραγωγή μερών των F-35 που πραγματοποιείται στην γείτονα, οπότε θα είναι επίσημος ο εξοβελισμός της Άγκυρας από το πρόγραμμα. Αν όμως υπάρξει επιπλέον ελληνική παραγγελία για Rafale,  τότε, δεν αποκλείεται, να δούμε μία άμεση σχετικά αγορά από πλευράς Τουρκίας.

 

ΠΗΓΗ: el.gr