Κάθε φορά που υποδεχόμαστε το νέο χρόνο, φορεί το πιο αισιόδοξο του χαμόγελο, γεμίζει η καρδιά προσδοκία, ότι θα έρθει και θα εκπληρώσει τις ευχές μας. Αποχαιρετούμε ίσως με χαρά τον παλιό, φορτώνοντας του όλες τις ταλαιπωρίες, τις στενοχώριες και τέλος πάντων για όσα υποσχέθηκε με την είσοδο του και αν φάνηκε ή δεν φάνηκε συνεπής στις υποσχέσεις του.
Γράφει η Αδελαΐδα Δήμου Παπαγεωργίου
Η ελπίδα φωτίζεται κάθε φορά που γεμίζει ο ουρανός πυροτεχνήματα για το καλωσόρισμα του, και σε λίγο τα λαμπερά φώτα , οι εγκάρδιες ευχές, ακόμα και οι πιο ενδόμυχες αισιόδοξες σκέψεις σβήνουν σαν διάττοντες αστέρες, τα γεμάτα γκλίτερ και χρυσόσκονη πάρτι , κλείνονται πολύτιμα φυλαχτά στα ντουλάπια μαζί με τα χριστουγεννιάτικα στολίδια, τα πολύχρωμα φωτάκια, μαζί με τις αμέριμνες οικογενειακές στιγμές μας. Ύστερα απομένεις να μετράς το ελάχιστο του μισθού που απόμεινε μετά από το πολυδάπανο εορταστικό τραπέζι, τα δώρα, τις μικρές παραχωρήσεις που κάναμε με τον δέκατο τρίτο μισθό, το πορτοφόλι παραπονιέται με αναστεναγμούς πως θα τη βγάλει μέχρι το τέλος του μήνα που παραδόξως φαίνεται να είναι και ο μακρύτερος μήνας του χρόνου.
Μέχρι να βγάλεις το μήνα, βγαίνει ασθμαίνοντας η γλώσσα έξω από το τρέξιμο να προλάβεις να μπαλώσεις τα μπιλιετάκια που στοιβάχτηκαν στον πάγκο τους κτηματικούς φόρους, τους λογαριασμούς τηλεφώνου, ίντερνετ, ρεύματος , αποχετευτικού, ο χρόνος μπαίνει με το δεξί υποτίθεται, κι εσύ τρέχεις γιατί χάλασε ξαφνικά το αμάξι, θέλεις καινούργιο πλυντήριο, είναι τα παιδιά που χρειάζονται συνεχώς όλο και κάτι έκτακτο, δεν ήταν αρκετά αυτά να σε αποπροσανατολίσουν από την αισιόδοξη σκοπιά της ζωής, τώρα εκτάκτως προέκυψαν και κάποια επιπλέον έξοδα από τροχαίες παραβάσεις. Και εσύ να κάθεσαι στον καναπέ, και να κάνεις συνεχώς λογαριασμούς πως θα βγάλεις το μήνα, να κόψεις όλα τα περιττά, μαζί με τα κιλά που διαμαρτύρονται στη ζυγαριά κατηγορώντας σε για ασυδοσία.
Πάλι καλά μονολογείς να έχουμε την υγεία μας και αυτόματα σκέφτεσαι το οδυνηρό τροχαίο που πλήρωσε με αίμα το μολώχ της ασφάλτου μόλις πάτησε το πόδι του ο νεοσύστατος χρόνος, ύστερα όσους υποφέρουν με επάρατες ασθένειες, με παράξενες ασθένειες που ακούεις για πρώτη φορά και κάνεις ανακουφισμένος το σταυρό σου δοξολογώντας το Θεό πως δεν πειράζει μπροστά στη φτωχή σου τσέπη , όλα τα άλλα είναι σαφώς χειρότερα. Αν είναι και κάποια ανακούφιση ρίχνεις όλο το φταίξιμο στα εμβόλια, αλλά από την άλλη τρέχεις να προλάβεις το νέο εμβόλιο πριν σε προλάβει ο κορωνοιός που επανέρχεται φορτσάτος.
Ο Νέος χρόνος με τα 2024 χρόνια στη πλάτη του, περιέργως μόλις πάτησε το πόδι του, έδειξε και το αληθινό του σκληρό πρόσωπο. Κάθε 31 Δεκεμβρίου αλλάζει μόνο ο τελευταίος αριθμός στο καντράν του , και εσύ γυρίζεις το μικρό αόρατο κουρδιστήρι που σου φόρτωσαν στην πλάτη και συνεχίζεις τον αγώνα της επιβίωσης με τον ίδιο ρυθμό ίσως και πιο κουρασμένο από τον περυσινό με την μόνη ευχή στα χείλη σου κάθε πέρυσι και καλύτερα.
΄Αδίστακτος τελώνης χωρίς προσωπείο, μαζεύει χαράτσι από τις μικροχαρές της ζωής, σφίγγοντας το ζωνάρι με την ακρίβεια, αφαιρώντας και την τελευταία ίνα από ενοχές για την ασυδοσία που διέπει τη ζωή μας, ξεριζώνοντας την παράδοση, τον πόθο για την επιστροφή στην κατεχόμενη πατρίδα μας. Κάθε φορά που μπαίνει ένας χρόνος, αρχίζει να τρέχει, τρέχεις κι εσύ να τον προλάβεις, μετράς, μετράς και ξάφνου διερωτάσαι πως πέρασε τόσο γρήγορα. Και είναι άλλες φορές που δεν περνά και είναι ασήκωτος. Πάνω από τα κεφάλια μας κρέμεται η αμφιβολία ο φόβος η αναστάτωση για τα επερχόμενα. Τα σημάδια είναι εμφανή. Δίπλα μας μαίνεται εδώ και καιρό ένας πόλεμος. Πάνω μας δαμόκλεια σπάθη της κατασπατάλησης των φυσικών πόρων , της ρύπανσης, της ανθρώπινης ασωτίας. Περιφέρεσαι εχθρικά για τον πλησίον, γιατί κλέβει κατά τη γνώμη σου τη δική σου αναλογία από την ευτυχία που εσύ θεωρείς ότι δικαιωματικά αξίζεις.
Υπάρχουν όμως και κάποιες αναλαμπές αλτρουισμού και καλοσύνης που δίνουν ελπίδα πως ακόμη δεν χάθηκαν όλα, πως η ελπίδα θα πεθάνει τελευταία όταν σβήσει και το τελευταίο παράθυρο καλοσύνης. Κι έπειτα είναι έξω στο κατώφλι σου η ζωή, αυτή η κατεργάρα που σου κλείνει το μάτι να την ρουφήξεις μέχρι τον πάτο , σε καλεί να ζήσεις την κάθε στιγμή με σύνεση και ευγνωμοσύνη, σε προσγειώνει να πατήσεις γερά τα πόδια σου και να εκτιμήσεις τα απλά καθημερινά θαύματα που σου προσφέρει, την υγεία, την φιλία την αγάπη !!
